Τα Σάββατα μου είναι casual και dress code free. Τι σημαίνει αυτό; Βγαίνει από το γκαράζ η Scrambler Icon Ducati μου κι «οργώνω» μαζί της το κέντρο, εξερευνώντας γειτονιές και κάνοντας στάση σε αγαπημένα ή νέα μέρη για φαγητό. Αφετηρία από το «Μαμ» στην Ομόνοια (ανοιχτό από νωρίς το πρωί), για τη διάσημη κουρού με 1,00€. Αν θέλετε τώρα εσείς να ξεκινήσετε με κασερόπιτα, μπουγάτσα, σπανακόπιτα, κρεατόπιτα, πεϊνιρλί ή πίτσα δε θα τα χαλάσουμε. Όλα την ίδια ποιότητα έχουν κι όλα είναι ημέρας.
Βόλτα στη Βαρβάκειο για “χάζεμα” στην αγορά, τα παλαιοπωλεία και μικρή στάση στο Μιράν να πάρουμε αλλαντικά για το σπίτι.
Πάμε Κουκάκι. Παρκάρω τη μηχανή και συνεχίζω με τα πόδια ώστε να περπατήσω τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, να ρίξω μια ματιά στην Ακρόπολη και στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Θα σας πάω σε premium street food για μεσημεριανό. Στην οδό Αθανασίου Διάκου θα συναντήσουμε το Foodgasm και θα δοκιμάσουμε το flat bread φτιαγμένο από τραγανή ζύμη με κάνναβη, μαύρη τρούφα, μοτσαρέλα και παρμεζάνα. Στον κατάλογο θα βρείτε bao buns, Βlack Αngus σάντουιτς, bagel με αστακό και χαβιάρι από yuzu, μέχρι και σουβλάκια σολωμού. Φεύγω με ένα cocktail χωρίς αλκοόλ στο χέρι (κρατάω και τιμόνι).
Κουκάκι-Παγκράτι είναι μακριά; Με την Scrambler Icon Ducati μου αποφεύγω εύκολα την κίνηση και φτάνω αέρα για παγωτό ακριβώς έξω από το μαγαζί. Στην Τούλα για παγωτό μουστάρδα (όχι, δεν έχει γεύση μουστάρδα. Μόνο το χρώμα παραπέμπει εκεί). Ανθόνερο, καραμελωμένα αμύγδαλα και μέλι είναι τα τρία από τα 45 υλικά που περιέχει.
Τερματίζω με Λυκαβηττό και κατεβαίνω Εξάρχεια κάτω από το λόφο του Στρέφη για να με βρει το τέλος της ημέρας στο αγαπημένο μου «Άμα Λάχει». Μια πρώην αυλή σχολείου που έχει μετατραπεί σε μεζεδοπωλείο. Εμαγιέ πιάτα, παραδοσιακά σερβίτσια , κληματαριές και φυτά σε κάθε γωνία του μαγαζιού. Μια όαση στο κέντρο της Αθήνας για τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού αλλά και τις κρύες του χειμώνα στο νοσταλγικό σκηνικό του εσωτερικού χώρου.
Κλείνω να απολαύσω το φαγητό μου κι επανέρχομαι με νέες προτάσεις.
No Comments