Απλότητα, γαλήνη, οικειότητα, άγρια ομορφιά, μοναδικότητα, μαγική, ανέγγιχτη. Αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό σκεπτόμενη την Ανάφη. Λέξεις που τις κάνεις αμέσως εικόνες το χάραμα που το καράβι δένει στο λιμάνι του Αγίου Νικολάου.
Πώς θα φτάσετε στην Ανάφη:
Από Πειραιά με το συμβατικό πλοίο όπου η διάρκεια είναι από 11 έως 13 ώρες περίπου. Εγώ επέλεξα να φτάσω αεροπορικώς στη Σαντορίνη με τις καθημερινές και συνεχείς πτήσεις της Aegean Airlines και στη συνέχεια να επιβιβαστώ στο καράβι για Ανάφη. Η διάρκεια της διαδρομής είναι περίπου 90 λεπτά. Θα σας πρότεινα να κλείσετε μια πρωινή πτήση για Σαντορίνη, να περιηγηθείτε στο νησί μέχρι το βράδυ και στη συνέχεια να κατηφορίσετε προς το λιμάνι ώστε να επιβιβαστείτε στο πλοίο με τελικό προορισμό την Ανάφη. Τα δρομολόγια Σαντορίνη-Ανάφη είναι βραδινά.
Μην αγχωθείτε αν δε διαθέτετε μεταφορικό μέσο ενώ φτάνετε στο λιμάνι ξημερώματα. Το «ροζ» λεωφορείο περιμένει στο λιμάνι την άφιξη του πλοίου και σας μεταφέρει στη Χώρα.
Αναφάνηκε η Ανάφη ξημερώματα. Αναφάνηκε ο Μονόλιθος. Ο επιβλητικός βράχος (ο δέυτερος μεγαλύτερος στη Μεσόγειο μετά το Γιβραλτάρ) ο οποίος είναι ορατός από κάθε σημείο του νησιού. Ξημερώματα έφτασα στο νησί κι αυτή ήταν η πρώτη μου εικόνα όταν άρχισε να χαράζει κι εγώ άφηνα τα πράγματά μου στο δωμάτιο που είχα κλείσει στη Χώρα. Στον ουρανό παρατηρούσα εκρήξεις πορτοκαλί, κίτρινων και μωβ αποχρώσεων με φόντο τον μονόλιθο. Μια απίθανη παστέλ παλέτα χρωμάτων και μια σιγή λες και το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να απολαύσεις στο έπακρο αυτή την στιγμή.
Το νησί είναι μικρό και το πρόγραμμα συγκεκριμένο. Θάλασσα-φαγητό-Χώρα και επανάληψη μέχρι την αναχώρηση από αυτό. Μια από τις ημέρες που θα βρίσκεστε εκεί θα την αφιερώσετε για να φτάσετε μέχρι το λευκό εκκλησάκι της Παναγίας της Καλαμιώτισσας που βλέπετε πάντα να κυριαρχεί σε οδηγούς και φωτογραφίες που αφορούν την Ανάφη.
Όταν προγραμματίσετε το ταξίδι σας και αρχίσετε τις αναζητήσεις σχετικά με το νησί, πάντα θα πέφτετε στη διαδρομή (περίπου 75’ περπάτημα σε ένα άγονο τοπίο) για τον μονόλιθο. Θα διαβάσετε για το ηλιοβασίλεμα που δεν πρέπει να χάσετε και την ιδέα να διανυκτερεύσετε εκεί ώστε να δείτε την ανατολή του ηλίου. Αν ρωτήσετε στο νησί τους ντόπιους αν αξίζει να περπατήσετε περίπου 75’ διασχίζοντας το όρος Κάλαμος μέχρι την κορυφή του και τη μονή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, για το συγκεκριμένο αξιοθέατο-εμπειρία, θα σας απαντήσουν ότι αν δεν πάτε, είναι σαν να μην έχετε επισκεφθεί ποτέ την Ανάφη.
Αν τελικά είστε τόσο τολμηροί και αποφασίσετε να διανυκτερεύσετε πάνω στο όρος (στον περίβολο της μονής), φροντίστε να φοράτε κλειστά παπούτσια και να έχετε μαζί σας sleeping bag. Αν πάλι αποφασίσετε να ξεκινήσετε πολύ πρωί ώστε να δείτε μόνο την ανατολή, να έχετε προμηθευτεί νερό γιατί δε θα βρείτε πουθενά σκιά σε όλη τη διαδρομή. Εγώ «ρίσκαρα» και ανέβηκα απόγευμα, είδα το ηλιοβασίλεμα και με βρήκε το βράδυ να επιστρέφω από το βουνό.
Θυμάμαι να με λούζει ένα χρυσό φως και παράλληλα να θαυμάζω το εντυπωσιακό θέαμα του να βλέπεις τον ήλιο σε τέτοιο ύψος που να νομίζεις ότι μπορείς να τον «αγγίξεις» και δίπλα ακριβώς τη θάλασσα και τη θέα στο Αιγαίο. Μετά από αυτή την εμπειρία μπορώ να επιβεβαιώσω ότι αν δεν φτάσεις μέχρι εκεί είτε για ανατολή, είτε για δύση, δεν έχεις δει την Ανάφη.
Πού θα φάτε:
Για φαγητό ξεχώρισα τη Μαργαρίτα στο Κλεισίδι (μια από τις πιο γνωστές παραλίες του νησιού). Καθίστε έξω στα τραπέζια σε ένα από τα πιο «γευστικά» μπαλκόνια του νησιού. Το μενού αλλάζει καθημερινά. Έχουν το δικό τους κήπο με λαχανικά, σπάνια (έως καθόλου) χρησιμοποιούν τηγάνι και δε διαθέτουν ούτε κατάψυξη. Οι χυλοπίτες με μελάνι σουπιάς, κιμά από λουκάνικο και ξιάλι Ανάφης ήταν ένα από τα πιο νόστιμα πιάτα που έχω δοκιμάσει φέτος το καλοκαίρι. Δοκίμασα επίσης τουρσί Ανάφης και dry aged τόνο με σαλάτα ρεβίθι και κολοκυθοανθούς.
Για ψάρι θα πάτε στο Λιοτρίβι στη Χώρα, για πρωινό στον Θόλο (μπορείτε να συνεχίσετε και με μεζέδες μέχρι το βράδυ) και στην Αργώ. Για παγωτό θα αναζητήσετε στη Χώρα το «Οδός Ειρήνης» και για σουβλάκι στο «Πέτρινο».
Οι νύχτες θα σας βρίσκουν πάντα στην αμφιθεατρικά χτισμένη Χώρα. Περπατήστε την όλη μέχρι να φτάσετε στην κορυφή της ώστε να απολαύσετε τη θέα όλου του νησιού από ψηλά. Για ποτό υπάρχει το “Madres bar”, o «Μονόλιθος» και το “Mylos bar». Ανέμελοι ρυθμοί σε κάθε στιγμή της ημέρας. Ακόμα και τα βράδια.
Πού θα κολυμπήσετε:
Οι παραλίες στην Ανάφη είναι κυρίως αμμουδερές με «αστραφτερά» νερά, χωρίς ξαπλώστρες. Σε κάποιες θα χρειαστεί περπάτημα για να τις προσεγγίσετε και στις περισσότερες από αυτές θα φτάσετε οδικώς. Η πιο γνωστή είναι ο Ρούκουνας (μικρός και μεγάλος). Μεγάλη παραλία με άμμο και αλμυρίκια στην κορυφή της για σκιά. Μπορείτε να περάσετε όλη σας τη μέρα εκεί καθώς διαθέτει τουαλέτες και μια ταβέρνα.
Οι Άγιοι Ανάργυροι, αυτή η παραλία με το εκκλησάκι στην κορυφή της, την «χρυσαφένια» άμμο και το «καρτποσταλικό» σκηνικό θα χρειαστεί μια κατάβαση περίπου 10 λεπτών για να την προσεγγίσετε. Αξίζει και τα 10 λεπτά της κατάβασης αλλά και της επιστροφής. Δεν έχει σκιά, δεν έχει ταβέρνα, ούτε καντίνα. Φροντίστε για τα «δέοντα».
Το Κλεισίδι, μια υπέροχη αμμουδιά (με ψιλή άμμο), και ρηχά νερά είναι εύκολα προσβάσιμο. Θα βρείτε ταβέρνες πριν κατέβετε στην παραλία κι αν είστε τυχεροί ίσως προλάβετε μια θέση στη φυσική σκιά από τα δέντρα που υπάρχουν στο πάνω μέρος. Δίπλα από το Κλεισίδι σε μια διαδρομή περίπου 10 λεπτών με τα πόδια, θα βρείτε την παραλία «Κατσούνι» και λίγο παρακάτω τη «Φλαμουρού».
Από την άλλη πλευρά του νησιού συναντάμε τον Λιβοσκοπό, το Μοναστήρι και τις Πρασίες. Να «ελέγχετε» πάντα τον άνεμο και να αποφασίζετε αναλόγως για το ποιες παραλίες θα επισκεφθείτε.
Έπειτα από την επίσκεψή μου στο νησί κατάλαβα γιατί η «χαμηλών τόνων» Ανάφη έχει φανατικούς επισκέπτες και γιατί υπάρχουν άνθρωποι που επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι σε αυτήν. Το καράβι σχεδόν αδειάζει στη Σαντορίνη. Εσείς συνεχίστε μέχρι την επόμενη στάση.
Για περισσότερο φωτογραφικό υλικό μπορείτε να ανατρέξετε στα προφίλ μου στο Instagram (θα βρείτε και σχετικό highlight).
Travel: Thaleinio
Food: Urbanfoodjunkiegr
No Comments